Έχει ήδη γραφτεί και ειπωθεί πολλές φορές ότι η οστεοχόνδρωση της αυχενικής, της αυχενικής και της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης δεν είναι ασθένεια από μόνη της. Αυτή, αν θέλετε, είναι η «κατάρα του είδους». Ο άνθρωπος, ως βιολογικό είδος, κινείται με δύο πόδια μόνο για μερικά εκατομμύρια χρόνια, και ακόμη λιγότερο. Αυτό, από την άποψη της εξέλιξης, εξακολουθεί να είναι η «μέση του δρόμου». Δεν είναι γνωστό σε ποιες νέες ανατομικές παραλλαγές ανάπτυξης της σπονδυλικής στήλης θα φτάσουμε σε ένα εκατομμύριο χρόνια.
Επί του παρόντος, η οστεοχόνδρωση είναι η πιο κοινή ασθένεια του μυοσκελετικού συστήματος και την αντιμετωπίζουν γιατροί διαφόρων ειδικοτήτων. Τις περισσότερες φορές, αυτοί είναι θεραπευτές και νευρολόγοι, καθώς με την επιπλοκή της οστεοχονδρωσίας μπορεί να εμφανιστούν διάφορα νευρολογικά σύνδρομα, τα οποία θα συζητηθούν παρακάτω.
Οστεοχονδρωσία - τι είναι;
Δεν πρέπει να λέτε τις λέξεις «η οστεοχόνδρωση είναι συχνή», γιατί αυτό δεν είναι αλήθεια. Η οστεοχόνδρωση στην πιο αγνή της μορφή είναι μια διαδικασία φυσιολογικής γήρανσης και αφυδάτωσης των μεσοσπονδύλιων δίσκων, η οποία, σε φυσιολογική πορεία, δεν προκαλεί κανένα παράπονο. Αυτό είναι δυνατό σε δυναμικά ηλικιωμένα άτομα που είναι κινητά, έχουν καλή στάση και είναι απαλλαγμένα από περιττά κιλά. Κάνουν γυμναστική, κολυμπούν, αποφεύγουν τις βαριές άρσεις και οδηγούν αυτό που μπορεί να ονομαστεί «υγιεινός τρόπος ζωής».
Αν μιλάμε για την οστεοχόνδρωση οποιουδήποτε τμήματος της σπονδυλικής στήλης, ως ασθένεια, τότε εννοούμε πάντα την περίπλοκη πορεία της, που προκαλεί διάφορα παράπονα και συμπτώματα. Και σε αυτό, η αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης είναι πιο ευάλωτη από άλλα, υποκείμενα τμήματα. Φυσικά, η περιοχή του τραχήλου της μήτρας έχει το λιγότερο φορτίο - μόνο το κεφάλι, αλλά ταυτόχρονα, οι σπόνδυλοι της αυχενικής περιοχής είναι πιο κινητοί από τους άλλους και ταυτόχρονα είναι λιγότερο μαζικοί.
Όλα αυτά κάνουν πιο έντονες τις βλάβες της αυχενικής περιοχής με επιπλοκές οστεοχονδρωσίας. Η εγγύτητα του κεφαλιού οδηγεί στο γεγονός ότι εμφανίζονται πονοκέφαλοι, κάτι που, φυσικά, δεν συμβαίνει με βλάβες της οσφυϊκής περιοχής. Επιπλέον, πρέπει να θυμόμαστε ότι είναι στο κεντρικό κανάλι των αυχενικών σπονδύλων που περνά ο νωτιαίος μυελός, ο οποίος έχει απορροφήσει όλες τις υποκείμενες οδούς. Ως εκ τούτου, με τα σύνδρομα συμπίεσης του κεντρικού καναλιού, ο ασθενής μπορεί να πάθει παράλυση των χεριών και των ποδιών, μέχρι την πλήρη ακινησία, μειωμένη ευαισθησία του δέρματος σε όλο το σώμα και δυσλειτουργία των πυελικών οργάνων. Όλα αυτά μπορούν αυτή τη στιγμή να κάνουν ένα άτομο ανάπηρο, για παράδειγμα, με κάταγμα αυχενικών σπονδύλων (βουτιά στο κεφάλι σε άγνωστα μικρά μέρη).
Φυσικά, τέτοιοι πολύπλοκοι τραυματισμοί δεν σχετίζονται με την οστεοχονδρωσία: οι ασθενείς είναι πολύ πιο πιθανό να ενοχληθούν από άλλα συμπτώματα. Πώς να θεραπεύσετε και να θεραπεύσετε την οστεοχόνδρωση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης; Είναι αδύνατο να τον θεραπεύσει. Για να το κάνετε αυτό, από την παιδική σας ηλικία, απλώς αρνηθείτε να κινηθείτε με δύο πόδια και να σέρνετε στα τέσσερα ή να ζήσετε στον ωκεανό, όπως τα δελφίνια. Μόνο τότε το φορτίο στους μεσοσπονδύλιους δίσκους θα είναι ελάχιστο ή και θα απουσιάζει εντελώς.
Μόνο οι παροξύνσεις της οστεοχονδρωσίας μπορούν να θεραπευτούν και γι 'αυτό πρέπει να γνωρίζετε όχι μόνο τα σημάδια και τα συμπτώματά τους, αλλά και τους παράγοντες κινδύνου.
Σχετικά με τους παράγοντες κινδύνου
Στην περίπτωση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, προφανώς, η άρση βαρών στον ώμο δεν θα παίξει τόσο σημαντικό ρόλο στην εμφάνιση του συνδρόμου πόνου όσο στο κάτω μέρος της πλάτης. Ποιες καταστάσεις και ασθένειες μπορούν να συμβάλουν στην ανάπτυξη συμπτωμάτων αυχενικής οστεοχόνδρωσης; Εδώ είναι οι πιο συνηθισμένες καταστάσεις:
- πλατυποδία, τόσο διαμήκη όσο και εγκάρσια. Η σπονδυλική στήλη είναι μια εύκαμπτη, κυρτή ράβδος. Σε περίπτωση που η καμάρα του ποδιού δεν υγραίνεται και κατά τη διάρκεια του βήματος δεν υπάρχει μια «ελαστική» κίνηση της σπονδυλικής στήλης προς τα κάτω, αλλά ένα χτύπημα, τότε αυτό το χτύπημα με ένα «κύμα», σαν μαστίγιο, ανεβαίνει , και σβήνει ακριβώς στην αυχενική περιοχή, στη θέση της κρανιοσπονδυλικής μετάπτωσης. Εκεί πηγαίνει όλη η ενέργεια. Επομένως, το τρέξιμο με πλατυποδία οδηγεί σε έντονες αλλαγές στους μεσοσπονδύλιους δίσκους.
- Χρόνιος τραυματισμός. Αυτά είναι, πρώτα απ 'όλα, το γλίστρημα στον πάγο τον χειμώνα, η πτώση στο πίσω μέρος του κεφαλιού, καθώς και το συνεχές χτύπημα στο κεφάλι σε χαμηλές πόρτες, που συχνά συναντάται σε άτομα με ύψος πάνω από το μέσο όρο.
- Φορώντας βαριά χειμωνιάτικα καπέλα, ψηλά χτενίσματα και άφθονα κοσμήματα για γυναίκες. Όλα αυτά οδηγούν σε κόπωση των μυών του λαιμού, εμφάνιση χρόνιου σπασμού τους, κυκλοφορικές διαταραχές, και ανάπτυξη πονοκεφάλων και οσφυαλγίας.
- Καθιστικός τρόπος ζωής, «καθιστική» εργασία, παρουσία ακαμψίας στην άνω θωρακική και αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης.
Δεν θα απαριθμήσουμε τους συγκεκριμένους παράγοντες κινδύνου που εμφανίζονται σε άρρωστους ασθενείς. Αρκετοί είναι αυτοί οι λόγοι για την επιδείνωση της κατάστασης που εντοπίζονται σε απλούς, υγιείς ανθρώπους.
Συμπτώματα και σημεία οστεοχονδρωσίας
Τα σημάδια της οστεοχονδρωσίας της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης είναι πολύ πολύπλευρα. Λίγοι γιατροί γνωρίζουν ακόμη ότι η γενική πρόπτωση της κοιλιακής κοιλότητας (σπλανχνοπτίωση) ή η πρόπτωση του ήπατος, που συχνά λανθασμένα διαγιγνώσκεται ως αύξησή της, μπορεί να οφείλεται σε οστεοχόνδρωση της αυχενικής περιοχής. Σε αυτή την περίπτωση, το φρενικό νεύρο ερεθίζεται και ο θόλος του διαφράγματος, συστέλλοντας, πέφτει κάτω.
Ως αποτέλεσμα, το ήπαρ «σπρώχνεται» έξω από το υποχόνδριο. Υπάρχουν όμως και άλλα, πιο «συνήθη» συμπτώματα αυχενικής οστεοχόνδρωσης – πόνος και μυϊκή ένταση. Δεν θα μιλήσουμε για τα συμπτώματα της κήλης και των προεξοχών της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης - ένα ξεχωριστό άρθρο είναι αφιερωμένο σε αυτό. Ας μιλήσουμε για την κλινική που εμφανίζεται με «ολόκληρους» μεσοσπονδύλιους δίσκους, ειδικά αφού τέτοιες καταστάσεις είναι πολύ πιο συχνές.
Η αυχενική οστεοχονδρωσία προκαλεί πόνο στον ίδιο τον αυχένα. Οι μυϊκοί πόνοι εκδηλώνονται με συνεχή, επώδυνο πόνο χαμηλής έντασης. Επιδεινώνεται με το γύρισμα και την κλίση του κεφαλιού. Συχνά συνοδεύεται από δυσκαμψία στην υποινιακή περιοχή.
Οι πονοκέφαλοι στην οστεοχονδρωσία της αυχενικής περιοχής έχουν σχεδόν πάντα τη φύση της κεφαλαλγίας τάσης. Η επίθεση διαρκεί πολλές ώρες ή και μέρες στη σειρά. Ο πόνος ανεβαίνει από το λαιμό μέσω του ινίου στους κροτάφους και καλύπτει το κρανίο σαν κάσκα ή κράνος. Με αυτόν τον πόνο, η ικανότητα εργασίας δεν υποφέρει, αλλά εάν τα ριζικά συμπτώματα ενωθούν, τότε αποκτούν χαρακτήρα πυροβολισμού και γίνεται πολύ επώδυνο να κινηθεί το κεφάλι.
Σύνδρομο «Σπονδυλικής Αρτηρίας».
Μιλώντας για την αυχενική οστεοχόνδρωση, δεν μπορούμε να μην αναφέρουμε αυτή την κλασική εκδήλωση της εγκεφαλοαγγειακής ανεπάρκειας που προκαλείται από την αυχενική οστεοχόνδρωση. Τα συμπτώματά του είναι έμετος και ναυτία, ζάλη και διαταραχές ισορροπίας. Υπάρχει θόρυβος στο κεφάλι και στα αυτιά (εμβοές), σε σοβαρές περιπτώσεις υπάρχει διαταραχή του λόγου (δυσαρθρία), διαταραχές κατάποσης. Πολύ πιο συχνά υπάρχουν διάφορες οπτικές διαταραχές («μύγες»), πονοκέφαλος. Μερικές φορές υπάρχουν κρίσεις πτώσης, κατά τις οποίες ένα άτομο δεν χάνει τις αισθήσεις του, αλλά πέφτει και στη συνέχεια σηκώνεται γρήγορα.
Η συμπίεση μιας από τις δύο σπονδυλικές αρτηρίες μπορεί να συμβεί κατά τη διάρκεια του ύπνου. Σε περίπτωση που ένα άτομο ρίχνει ταυτόχρονα το κεφάλι του πίσω και το στρέφει προς τη μία πλευρά, τότε η σπονδυλική αρτηρία πιέζεται στον πρώτο σπόνδυλο - τον άτλαντα ετερόπλευρα, δηλαδή από την αντίθετη πλευρά.
Αν ξαπλώσετε έτσι για λίγο, τότε το πρωί, όταν προσπαθείτε να σηκωθείτε από το κρεβάτι, υπάρχουν έντονες ζαλάδες, ναυτία, έμετοι, διαταραχές στο βάδισμα και στην ισορροπία. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αναπτύσσονται επίσης διαταραχές «ανώτερης τάξης» - για παράδειγμα, σφαιρική παροδική αμνησία, στην οποία ο ασθενής απλά δεν θυμάται τίποτα.
Προκύπτουν επίσης πολυάριθμα νευρολογικά σύνδρομα και συμπτώματα, τα οποία θα παραθέσουμε μόνο εν συντομία, υποδεικνύοντας τα διαγνωστικά σημεία αναφοράς τους, έτσι ώστε ο αναγνώστης του άρθρου να φανταστεί και να «δοκιμάσει» μόνος του αυτά τα συμπτώματα εάν δεν μπορεί να πάει σε νευρολόγο:
- Σύνδρομο κατώτερου λοξού μυός της κεφαλής (συχνά εμφανίζεται σε ασθενείς άνω των 50 ετών, ιδιαίτερα σε γυναίκες μετά την εμμηνόπαυση). Υπάρχουν πόνοι, διαταραχές ευαισθησίας στο πίσω μέρος του κεφαλιού, κατά μήκος του αυτιού. Ο πόνος είναι πόνος, σπάει στη φύση του, τόσο στον αυχένα όσο και στο πίσω μέρος του κεφαλιού, σταθερός και η έντασή του σχετίζεται με παρατεταμένη ακινησία. Αυξάνεται στρέφοντας το κεφάλι προς την πλευρά που είναι υγιής.
- Σύνδρομο πρόσθιο Scalenus - εκδηλώνεται σε ασθενείς με πρόσθετες «αυχενικές πλευρές».
Υπάρχουν διαταραχές στην ευαισθησία και «σέρνεται» στο χέρι, το άσπρισμα και το κρύο του, μερικές φορές πρήξιμο του χεριού, η εμφάνιση αδυναμίας, υποτροφία των μυών του χεριού, καθώς και εξασθένηση του παλμού στον καρπό. Σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να εμφανιστεί προοδευτική παράλυση ή πάρεση των μυών του χεριού. Οι ασθενείς δεν μπορούν να οδηγήσουν αυτοκίνητο, να κοιμηθούν σε μια πονεμένη πλευρά, δεν μπορούν να σηκώσουν βάρη, και επίσης να εργαστούν με τα χέρια ψηλά (κρεμαστές κουρτίνες, σοβάτισμα). Υπάρχουν επίσης παράπονα για δυσκαμψία και πόνο στον αυχένα, αναγκαστική θέση κεφαλής το πρωί.
- Σύνδρομο του μεσαίου σκαληνού μυός. Αρχικά, υπάρχουν πόνοι στον ώμο, στην περιοχή της ωμοπλάτης και μετά αρχίζει εκεί η μυϊκή υποτροφία. Ο μηχανισμός σχετίζεται με βλάβη στο μακρύ νεύρο του κορμού και στην εγκάρσια αρτηρία του λαιμού.
- Σύνδρομο ώμου-πλεύριου (σύνδρομο ανελκυστήρα του μυός που ανυψώνει την ωμοπλάτη). Αρχικά εμφανίζονται πόνοι πόνοι, στην περιοχή της ωμοπλάτης, που «βουίζουν». Δίνουν στον ώμο, υπάρχει επίσης πόνος στο λαιμό, που συχνά πονάει «στον καιρό». Συνήθως ακούγεται ένα τσούξιμο κατά τη μετακίνηση της ωμοπλάτης.
Έτσι, είναι σαφές ότι πολλές διεργασίες που ξεκίνησαν στον λαιμό ή σε άμεση γειτνίαση με τις δομές του εμφανίζονται «στην περιφέρεια», για παράδειγμα, στην περιοχή του χεριού. Αυτό απαιτεί μια προσεκτική και ικανή προσέγγιση από τον γιατρό. Επί του παρόντος, η διάγνωση των επιπλοκών της οστεοχονδρωσίας έχει γίνει πολύ πιο απλή, ειδικά με την εισαγωγή της μαγνητικής τομογραφίας στην κλινική πράξη.
Θεραπεία της οστεοχονδρωσίας του τραχήλου της μήτρας
Η σύγχρονη θεραπεία της αυχεναλγίας σπονδυλογενούς προέλευσης και των συνοδών συμπίεσης και μυϊκών συνδρόμων προβλέπει σύντομους κύκλους φαρμακευτικής αγωγής. Η θεραπεία των παροξύνσεων της οστεοχονδρωσίας της αυχενικής περιοχής μεταφράζεται γρήγορα σε μια φάση εξασθένησης της έξαρσης, έναντι της οποίας οι κύριες μέθοδοι θεραπείας είναι η κινησιοθεραπεία και η φυσιοθεραπεία.
Αλοιφές και φάρμακα για έξαρση
Όπως γνωρίζετε, «ενέσεις», αλοιφές ακόμα και αποκλεισμοί δεν έχουν ακυρωθεί. Αλλά ο λαιμός είναι το επίκεντρο ενός μεγάλου αριθμού νεύρων, αιμοφόρων αγγείων, αυτόνομων ινών, περιτονίας. Επομένως, οι αποκλεισμοί εκτελούνται λιγότερο συχνά εδώ από ό, τι με οξύ πόνο στην πλάτη ή στο κάτω μέρος της πλάτης. Επιπλέον, το λεπτό δέρμα στο λαιμό επιτρέπει στα τζελ, τις κρέμες και τις αλοιφές να απορροφώνται πιο γρήγορα από ό, τι στην οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης.
Από τα φάρμακα, χρησιμοποιούνται ενέσιμες μορφές ΜΣΑΦ, κατά προτίμηση εκλεκτικά, μυοχαλαρωτικά κεντρικής δράσης, βιταμίνες της ομάδας "Β".
Πρέπει να θυμόμαστε ότι εάν χρησιμοποιούνται ΜΣΑΦ, τότε είναι επιτακτική η προστασία του βλεννογόνου της γαστρεντερικής οδού χρησιμοποιώντας αντιεκκριτικά φάρμακα κατά τη διάρκεια της θεραπείας.
Όσον αφορά την τοπική θεραπεία, υπάρχουν επί του παρόντος πολλές αλοιφές, τζελ και κρέμες που περιέχουν ΜΣΑΦ, δηλητήριο μέλισσας και φιδιού, καθώς και παράγοντες που δροσίζουν και ανακουφίζουν από τον πόνο. Το κύριο πράγμα είναι να μην χρησιμοποιείτε πολύ ζεστές αλοιφές. Μπορούν να προκαλέσουν αύξηση της αρτηριακής πίεσης, ερυθρότητα του προσώπου, ακόμη και υπερτασική κρίση σε μεγάλη ηλικία. Η θεραπεία με αλοιφές είναι επιθυμητό να πραγματοποιείται προληπτικά, χωρίς να περιμένει την επόμενη έξαρση.
Σχετικά με το γιακά Shants
Στα αρχικά στάδια, στο οξύ στάδιο, είναι απαραίτητο να προστατεύσουμε τον λαιμό από περιττές κινήσεις. Το κολάρο Shants είναι εξαιρετικό για αυτό. Πολλοί άνθρωποι κάνουν δύο λάθη όταν αγοράζουν αυτό το κολάρο. Δεν το επιλέγουν ανάλογα με το μέγεθός του, γι' αυτό και απλά δεν εκπληρώνει τη λειτουργία του και προκαλεί αίσθημα δυσφορίας.
Το δεύτερο κοινό λάθος είναι να το φοράτε για προληπτικό σκοπό για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αυτό οδηγεί σε αδυναμία στους μύες του λαιμού και προκαλεί μόνο περισσότερα προβλήματα. Υπάρχουν μόνο δύο ενδείξεις για το γιακά, παρουσία του οποίου μπορεί να φορεθεί:
- Η εμφάνιση οξέος πόνου στον αυχένα, δυσκαμψία και εξάπλωση του πόνου στο κεφάλι.
- Εάν πρόκειται να κάνετε σωματική εργασία με πλήρη υγεία, στην οποία υπάρχει κίνδυνος να «τραβήξετε» τον αυχένα σας και να επιδεινωθείτε. Αυτό είναι, για παράδειγμα, η επισκευή ενός αυτοκινήτου όταν ξαπλώνετε κάτω από αυτό ή το πλύσιμο των παραθύρων όταν πρέπει να απλώσετε το χέρι σας και να πάρετε άβολες στάσεις.
Είναι απαραίτητο να φοράτε κολάρο για όχι περισσότερο από 2-3 ημέρες, καθώς η μεγαλύτερη χρήση μπορεί να προκαλέσει φλεβική στάση στους μύες του λαιμού, τη στιγμή που είναι ώρα ενεργοποίησης του ασθενούς.
Ενεργοποίηση ασθενούς
Η κινησιοθεραπεία (θεραπεία με κίνηση) περιλαμβάνει θεραπευτικές ασκήσεις, κολύμπι. Η γυμναστική για την οστεοχονδρωσία της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης δεν απευθύνεται καθόλου στους δίσκους, αλλά στους γύρω μύες. Το καθήκον του είναι να ανακουφίσει τον τονικό σπασμό, να βελτιώσει τη ροή του αίματος και επίσης να ομαλοποιήσει τη φλεβική εκροή. Αυτό είναι που οδηγεί σε μείωση του μυϊκού τόνου, μείωση της σοβαρότητας του πόνου και δυσκαμψία στην πλάτη.
Παράλληλα με συνεδρίες μασάζ, κολύμβησης, βελονισμού ενδείκνυται η αγορά ορθοπεδικού στρώματος και ειδικού μαξιλαριού. Ένα μαξιλάρι για την οστεοχόνδρωση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης θα πρέπει να είναι κατασκευασμένο από ειδικό υλικό με «μνήμη σχήματος». Το καθήκον του είναι να χαλαρώσει τους μύες του λαιμού και της υποινιακής περιοχής, καθώς και να αποτρέψει τη διαταραχή της ροής του αίματος τη νύχτα στη σπονδυλική λεκάνη.
Το φθινόπωρο είναι ένα σημαντικό στάδιο για την πρόληψη και τη θεραπεία προϊόντων και συσκευών οικιακής φυσιοθεραπείας - από συσκευές υπερύθρων και μαγνητικών ακτίνων, έως τις πιο κοινές συσκευές εφαρμογής βελόνας και δίσκους εβονίτη, που αποτελούν πηγή αδύναμων ηλεκτρικών ρευμάτων κατά το μασάζ που έχουν ευεργετική επίδραση στο υπομονετικος.
Τι έπεται?
Οι στατιστικές δείχνουν ότι οι λαοί της Μεσογείου, που συχνά και σε οποιαδήποτε ηλικία κολυμπούν στη θάλασσα, η κατάσταση με παθήσεις του μυοσκελετικού συστήματος είναι πολλαπλάσια καλύτερη.
Ωστόσο, η βάση για την πρόληψη της οστεοχονδρωσίας, εκτός από την εξάλειψη των παραγόντων κινδύνου, είναι απαραίτητο να τεθεί μια υγιεινή διατροφή, η οποία βασίζεται σε ξινόγαλα, φυτικά τρόφιμα, θαλασσινά, φυτικές ίνες και άφθονα υγρά. Αυτό θα επιβραδύνει τη διαδικασία αφυδάτωσης των μεσοσπονδύλιων δίσκων που σχετίζεται με την ηλικία και θα διατηρήσει έναν υγιή αυχένα και την πλάτη μέχρι τα πιο προχωρημένα χρόνια.